ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΑ "Ε" ΣΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΤΕ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ

Τι είναι οι πρόσθετες ουσίες τροφίμων; Οι πρόσθετες ουσίες τροφίμων είναι ουσίες που προστίθενται στα τρόφιμα από τους κατασκευαστές για να αποτρέψουν την αλλοίωση ή για να ενισχύσουν την εμφάνιση, την προτίμηση, τη σύσταση, ή τη θρεπτική αξία. Οι πρόσθετες ουσίες τροφίμων καταλαμβάνουν περίπου το 10% των τροφίμων που καταναλώνονται από το μέσο ενήλικο. Δεδομένου ότι η συνειδητοποίηση για μια υγιεινή διατροφή αυξάνεται, πολλοί εμπειρογνώμονες και καταναλωτές υγείας έχουν γίνει πιό φωνητικοί στην κριτική τους της υπερβολικής και ενδεχομένως επικίνδυνης χρήσης των πρόσθετων ουσιών τροφίμων, ιδιαίτερα χρωστικών τροφίμων. Τι είναι το πρόθεμα Ε; Μερικές ετικέτες τροφίμων μπορούν να εμφανίσουν λίστα με τις πρόσθετες ουσίες που περιέχουν με μια κωδικοποίηση που αποτελείτε από το πρόθεμα Ε και έναν αριθμό. Εάν μία πρόσθετη ουσία τροφίμων έχει το γράμμα E ως πρόθεμα τότε αυτό σημαίνει πως έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ποιά είναι η λειτουργία των πρόσθετων ουσιών τροφίμων; Οι πρόσθετες ουσίες τροφίμων εξυπηρετούν πέντε βασικές λειτουργίες: Διατήρηση της συνέπειας προϊόντων . Οι γαλακτωματοποιητές παρέχουν μια σταθερή σύσταση και αποτρέπουν τα προϊόντα από το χωρισμό. Οι σταθεροποιητές και thickeners παρέχουν μια ομοιόμορφη σύσταση. Οι αντισυγκολλητικοί παράγοντες επιτρέπουνε στις ουσίες για να ρέουν ελεύθερα. Βελτίωση ή συντήρηση της θρεπτικής αξίας. Η κατοχύρωση και ο εμπλουτισμός των τροφίμων το έχουν κένει δυνατή την βελτίωση της θρεπτικής κατάστασς του πληθυσμού. Παραδείγματος χάριν, οι βιταμίνες και τα μεταλλεύματα προστίθενται σε πολλά τρόφιμα συμπεριλαμβανομένου του αλευριού, των δημητριακών, της μαργαρίνης, και του γάλακτος. Αυτό βοηθά να αφομοιώσει τις βιταμίνες ή τα μέταλλα που μπορεί να είναι χαμηλές ή να λείπουν εντελώς από την διατροφή ενός ατόμου. Διατηρούν τη θρεπτικότητα και την ωραία γεύση των τροφίμων . Η μόλυνση από τα βακτηρίδια μπορεί να επιτρέψει στις τροφικές ασθένειες για να εμφανιστούν. Τα συντηρητικά μειώνουν την επιδείνωση που ο αέρας, οι μύκητες, τα βακτηρίδια, ή η ζύμη μπορούν να προκαλέσουν. Τα συντηρητικά όπως τα αντιοξειδωτικά βοηθούν τα ψημένα αγαθά να συντηρήσουν τη γεύση τους με την παρεμπόδιση των λιπών και των ελαίων από να αποκτήσουν ταγγή γεύση. Κρατούν επίσης τα φρέσκα φρούτα από το να γίνουν καφετιά όταν εκτίθενται στον αέρα. Ελέγχουν την οξύτητα και την αλκαλικότητα. Οι συγκεκριμένες πρόσθετες ουσίες βοηθούν στην τροποποίηση της οξύτητας ή της αλκαλικότητας των τροφίμων για να λάβουν μια επιθυμητή προτίμηση, ένα χρώμα, ή μια γεύση. Ανεβάζοντας του παράγοντες που ελκύουν το οξέα όταν θερμαίνονται και αντιδρώντας με την μαγειρική σόδα αυξάνεται το μέγεθος των υλικών ψησίματος όπως κέικ, μπισκότα κλπ. Παρέχουν το χρώμα και ενισχύουν τη γεύση. Ορισμένα χρώματα βελτιώνουν την εμφάνιση των τροφίμων. Υπάρχουν πολλά καρυκεύματα και φυσικές και συνθετικές γεύσεις που επιτυγχάνουν το καλύτερο στη γεύση των τροφίμων. Μερικές πρόσθετες ουσίες τροφίμων έχουν περισσότερη από μια χρήση. Οι πρόσθετες ουσίες τροφίμων είναι εμφανισμένες λίστα σύμφωνα με τα λειτουργικά ή ονόματα κλάσης τους. Τα παραδείγματα των πιό κοινών λειτουργιών σύμφωνα με τις κλάσεις είναι: Οι χρωματισμοί προσθέτουν ή αποκαθιστούν το χρώμα στα τρόφιμα. Παράγοντες διατήρησης χρωματισμού διατηρεί ή εντείνει το χρώμα των τροφίμων. Οι οδηγίες συντηρητικών προστατεύουν ενάντια στις επιδεινώσεις που προκαλούνται από τους μικροοργανισμούς. Οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες είναι ουσίες που μεταδίδουν μια γλυκιά προτίμηση για τα λιγότερα kilojoules ή τις θερμίδες από τη ζάχαρη. Οι βελτιωτές γεύσης βελτιώνουν τη γεύση ή/και το άρωμα των τροφίμων. Οι αρωματικές ουσίες αποκαθιστούν τις απώλειες προτίμησης που οφείλονται στην επεξεργασία, διατηρούν την ομοιομορφία και καθιστούν τα τρόφιμα πιό εύγευστα. Οι αντισυγκολλητικοί παράγοντες κρατούν τα κονιοποιημένα προϊόντα όπως το άλας, που όταν χύνεται ρέει ελεύθερα. Οι γαλακτωματοποιητές βοηθούν να αποτρέψουν τα μίγματα ελαίου και ύδατος από το χωρισμό στα στρώματα. Οι οδηγίες οξέων τροφίμων διατηρούν ένα σταθερό επίπεδο sourness στα τρόφιμα. ’λλες ουσίες αποτρέπουν τα τρόφιμα όπως τα ξηρά φρούτα από το στέγνωμα. Τα ορυκτά άλατα βελτιώνουν τη σύσταση των τροφίμων, όπως τα επεξεργασμένα κρέατα. Thickeners και οι φυτικές γόμμες βελτιώνουν τη σύσταση και διατηρούν την ομοιόμορφη σύσταση. Οι σταθεροποιητές διατηρούν την ομοιόμορφη διασπορά των ουσιών σε τρόφιμα. Οι παράγοντες επεξεργασίας αλευριού είναι ουσίες που προστίθενται στο αλεύρι για να βελτιώσουν την ποιότητα και την εμφάνιση ψησίματος. Οι παράγοντες τοποθέτησης υαλοπινάκων μεταδίδουν μια λαμπρή εμφάνιση ή παρέχουν ένα προστατευτικό επίστρωμα σε τρόφιμα. Πώς ελέγχονται / ρυθμίζονται οι πρόσθετες ουσίες τροφίμων; Υπάρχουν αρχές σε μερικές χώρες για τον κανονισμό των πρόσθετων ουσιών τροφίμων. Σε ΗΠΑ, οι πρόσθετες ουσίες τροφίμων ρυθμίζονται από την διοικητική μέριμνα τροφίμων και φαρμάκων (FDA) κάτω από την αρχή των τροφίμων, του φαρμάκου και της καλλυντικής πράξης του 1938 και των τροποποιήσεων το 1958 και το 1960. Αυτές οι τροποποιήσεις περιλαμβάνουν τη "πρόταση Delaney" που απαγορεύει την έγκριση μιας πρόσθετης ουσίας εάν εμφανίζεται για να προκαλέσει τον καρκίνο στους ανθρώπους ή τα ζώα. Πριν χρησιμοποιθεί μια νέα πρόσθετη ουσία τροφίμων ή χρώματος, ένας κατασκευαστής πρέπει να υποβάλει αίτηση στο FDA για την έγκριση. Ως τμήμα της αίτησης, ο κατασκευαστής πρέπει να αποδείξει ότι η πρόσθετη ουσία κάνει αυτό που είναι προοριζόμενη να κάνει και δεν είναι επιβλαβής στους ανθρώπους στο αναμενόμενο επίπεδο κατανάλωσης. Το FDA καθορίζει, βασισμένο στα καλύτερα επιστημονικά στοιχεία διαθέσιμα, εάν η πρόσθετη ουσία είναι ασφαλής κάτω από τους προτεινόμενους όρους της χρήσης. Εάν το FDA εγκρίνει μια πρόσθετη ουσία, εκδίδει τους κανονισμούς που μπορούν να περιλάβουν: οι τύποι τροφίμων που η πρόσθετη ουσία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέσα, τα μέγιστα ποσά πουχρησιμοποιούνται, και οι απαιτήσεις μαρκαρίσματος. Το Ηνωμένο τμήμα γεωργίας (USDA) πρέπει επίσης να εγκρίνει τις πρόσθετες ουσίες που προτείνονται για χρήση στα προϊόντα κρέατος και πουλερικών. Μετά από να εγκρίνουν μια νέα πρόσθετη ουσία, οι κυβερνητικοί ανώτεροι υπάλληλοι ελέγχουν την κατανάλωση και κρατούν τη διαδρομή οποιασδήποτε νέας έρευνας για την ασφάλειά του. Στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, η χρήση των πρόσθετων ουσιών τροφίμων στα τρόφιμα ρυθμίζεται από τον κώδικα προτύπων τροφίμων και επιβάλλεται κάτω από τους νόμους τροφίμων κράτους και εδαφών. Η αρχή τροφίμων της Αυστραλίας Νέα Ζηλανδία (ANZFA) είναι αρμόδια για την ανάπτυξη, ή την παραλλαγή, των προτύπων τροφίμων στον κώδικα προτύπων τροφίμων. Το συμβούλιο προτύπων τροφίμων της Αυστραλίας Νέα Ζηλανδία (ANZFSC), που γίνεται από τους υπουργούς υγείας των εδαφών της οινοπολιτείας και της Νέας Ζηλανδίας, κάνει την τελική απόφαση. Η ANZFA επιτρέπει μόνο τις πρόσθετες ουσίες εάν μπορεί να καταδειχθεί ότι κανένα επιβλαβές αποτέλεσμα δεν αναμένεται για να οδηγήσει. Αυτό περιλαμβάνει τους επιστήμονές τους που αξιολογούν τα στοιχεία που λαμβάνονται από την εκτενή δοκιμή της πρόσθετης ουσίας. Μια απόφαση σχετικά με την πρόσθετη ασφάλεια τροφίμων είναι βασισμένη στην αποδεκτή καθημερινή εισαγωγή (ΕΗΔ = Επιτρεπόμενη Ημερήσια Δόση), η οποία είναι το ποσό μιας πρόσθετης ουσίας τροφίμων που μπορεί να φαγωθεί κάθε ημέρα για μια ολόκληρη διάρκεια ζωής χωρίς τη δυσμενή επίδραση. Είναι οι πρόσθετες ουσίες τροφίμων ασφαλείς; Οι αρχές, η βιομηχανία τροφίμων και οι επιστήμονες μελετούν συνεχώς τα αποτελέσματα των πρόσθετων ουσιών τροφίμων στην υγεία. Οι πρόσθετες ουσίες τροφίμων αναγνωρίζονται όπως ασφαλείς για την πλειοψηφία των ανθρώπων. Αλλά, αξιώσεις που βασίζονται στις πρόσφατες επιστημονικές μελέτες λένε ότι μερικές πρόσθετες ουσίες είναι επιβλαβείς για την ανθρώπινη υγεία. Μερικές από τις πρόσθετες ουσίες είναι σχετικές με σοβαρές νόσους όπως ο καρκίνος και το άσθμα. Στις ΗΠΑ, υπάρχει η αρχή "λογική βεβαιότητα ότι καμία ζημιά δεν θα οδηγήσει από τη χρήση μιας πρόσθετης ουσίασ". Μερικές ουσίες που βρίσκονται για να είναι επιβλαβές στους ανθρώπους ή τα ζώα μπορούν να επιτραπούν, αλλά μόνο στο επίπεδο 1/100 του ποσού που θεωρείται επιβλαβής. Αυτό το περιθώριο της ασφάλειας είναι μια προστασία για τον καταναλωτή με τον περιορισμό της εισαγωγής μιας επικίνδυνης ουσίας. Μερικοί άνθρωποι είναι αλλεργικοί σε ορισμένα τρόφιμα όπως το φυστίκι, το αυγό ή το σίτο. Μπορούν να έχουν μια αντίδραση στις συγκεκριμένες πρόσθετες ουσίες τροφίμων. Ένας επικυρωμένος ειδικός μπορεί να σας πει εάν είστε αλλεργικοί σε μια ουσία στα τρόφιμα. Οι ετικέτες τροφίμων ανάγνωσης και η αίτηση των πρόσθετων πληροφοριών από τους κατασκευαστές πρέπει να σας βοηθήσουν να αποφύγετε τις ουσίες ή τα τρόφιμα στις οποίες είστε ευαίσθητοι. Πώς ξέρω ποιες πρόσθετες ουσίες περιέχονται στα τρόφιμα; Εάν θέλετε να έχετε τις πληροφορίες για μια ιδιαίτερη πρόσθετη ουσία τροφίμων, κοιτάξτε στον κατάλογο συστατικών σχετικά με την ετικέτα τροφίμων όπου θα βρείτε το πρόσθετους όνομα και τον αριθμό (παραδείγματος χάριν E330). Κατόπιν δείτε στην εφαρμογή που χρησιμοποιείτε τώρα πληροφορίες για την ουσία αυτή. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις πληροφορίες για να κερδίσετε μια καλύτερη κατανόηση σχετικά με τα τρόφιμα που τρώτε και για τις διαφορετικές πρόσθετες ουσίες τροφίμων που χρησιμοποιούνται. Εάν αυτές οι πληροφορίες δεν είναι αρκετές για σας, ελάτε σε επαφή με με τον κατασκευαστή. Μπορείτε να βρείτε τους αριθμούς τους διευθύνσεων και τηλεφώνων στην ετικέτα τροφίμων. πηγη: Ιατρικός Σύλλογος Κεφαλληνίας, Λουκάς Σ. ΛΟΥΚΑΣ ΙΑΤΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ - ΥΓΕΙΟΝΟΛΟΓΟΣ