Υποθερμία - Κρυοπαγήματα

 

Υποθερμία

Η απώλεια της θερμότηταςμπορεί να αυξηθεί όταν αυξηθεί ο μεταβολισμός των κυττάρων (π.χ., στο ρίγος) ήνα ελαττωθεί, εάν αποφύγουμε ένα κρύο περιβάλλον. Γενικά, η προοδευτική ψύξητου σώματος καταλήγει σε υποθερμία. Όταν αυτή πλήξει την καρδιά, τουςπνεύμονες, τον εγκέφαλο και τα άλλα ζωτικά όργανα -δηλαδή τη λεγόμενηθερμοκρασία του πυρήνα- και η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 35°C, θαεμφανιστούν τα συμπτώματα της υποθερμίας σε τέσσερα στάδια.

•  Στο πρώτο στάδιοπαρουσιάζονται ρίγος και υπερκινητικότητα.

•  Το δεύτερο στάδιο, στους 32°C,χαρακτηρίζεται από ελάττωση της μυϊκής λειτουργίας.

•  Στο τρίτο, όταν η εσωτερικήθερμοκρασία είναι περίπου 29°C, ο άρρωστος πέφτει σε λήθαργο.

•  Στο τέταρτο στάδιο, περίπουστους 27°C, εξασθενούν πάρα πολύ τα ζωτικά σημεία και ο άρρωστος είναιφαινομενικά νεκρός. Σε αυτή τη φάση της μεταβολικής απραξίας των κυττάρων, οάρρωστος μπορεί να ανανήψει, εφόσον σταματήσει η περαιτέρω απώλειαθερμοκρασίας.

Η αντιμετώπιση της υποθερμίαςπεριλαμβάνει τη σταθεροποίηση των ζωτικών λειτουργιών και, κυρίως, τονπεριορισμό της απώλειας της θερμότητας. Η επαναθέρμανση του αρρώστου πρέπει ναγίνεται στο νοσοκομείο, γιατί μπορεί να εμφανιστούν σοβαρές καρδιακές αρρυθμίεςκαι καρδιακή παύση.

Αμεση φροντίδα για βλάβες απότο κρύο

•   άμεση μετακίνηση από το ψυχρό περιβάλλον, 
αφαίρεση των βρεγμένων ρούχωνκαι 
σκέπασμα με ζεστές κουβέρτες. 


Οι περισσότερες τοπικές βλάβεςαπό το κρύο εντοπίζονται στα εκτεθειμένα μέρη του σώματος όπως τα χέρια, ταπόδια, η μύτη, τα αφτιά και μπορεί να κυμαίνονται από τις απλές χιονίστρεςμέχρι τα κρυοπαγήματα. Στις περιπτώσεις αυτές, προκειμένου ο οργανισμός να εξασφαλίσειτη θερμοκρασία των ζωτικών του οργάνων (θερμοκρασία του πυρήνα) ελαττώνει τηνκυκλοφορία του αίματος στα άκρα με την ανάλογη αγγειοσύσπαση. Με αυτό τον τρόποπροκαλούνται οι τοπικές βλάβες από το κρύο.

Οι χιονίστρες παρουσιάζονταιμετά από έκθεση σε παρατεταμένο ψύχος, που όμως δεν προκάλεσε πάγωμα τουδέρματος και των ιστών. Είναι μια ελαφρά ανώδυνη κατάσταση που εύκολααντιμετωπίζεται.Το "βυθισμένο πόδι" ή "πόδι τωνχαρακωμάτων" εμφανίζεται συνήθως στους κυνηγούς μετά από παρατεταμένηπαραμονή των ποδιών σε κρύο νερό. Το δέρμα των ποδιών ρυτιδώνεται, γίνεταιλευκωπό και είναι κρύο στην αφή. Η αντιμετώπιση της ελαφριάς αυτής βλάβηςγίνεται εύκολα, με την αφαίρεση των υγρών παπουτσιών και καλτσών και τηνεπαναθέρμανση προοδευτικά των ποδιών.

Κρυοπαγήματα

Τα κρυοπαγήματα είναι βλάβες των περιφερικών τμημάτων του σώματος πουοφείλονται σε έκθεση σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Οι βλάβες αυτές συμβαίνουνκυρίως στα άκρα. Τα επιφανειακά κρυοπαγήματα αφορούν μόνο το δέρμα καιτον υποδόριο ιστό, ενώ τα εν τω βάθει επεκτείνονται και στα υποκείμεναμαλακά μόρια (μυς) που αποκτούν σύσταση σαν ξύλο. Παρατηρούνται φλύκταινες,υπαισθησία ή αναισθησία σε επώδυνα ερεθίσματα, καυσαλγία, νέκρωση των ιστών ήκαι γάγγραινα.

Η επαναθέρμανση πρέπει να γίνεται αργά και με την εμβάπτιση τωνάκρων σε ζεστό νερό, ενώ πρέπει να αποφεύγεται η χρήση ξηράς θερμότητας. Κατάτην επαναθέρμανση είναι δυνατόν να αυξηθεί η αίσθηση του πόνου. Οι φυσαλίδεςδεν πρέπει να διανοίγονται, ενώ πρέπει να προλαμβάνονται οι λοιμώξεις μεπλύσεις με διάλυμα Betadine. Το προσβεβλημένο άκρο τοποθετείται ανυψωμένο. Τοενδεχόμενο ακρωτηριασμού συζητάται όταν η ιστική νέκρωση είναι καθολική,παρά την εφαρμογή της θεραπείας.